عیسی خصوصی، محمد همگانی

مدتی پیش ویدیویی منتشر شد از یک گروه موسیقی با بازی شخصیتی در نقش حضرت عیسی (ع). ابتدا شخص مذکور با وقار در ژست پیامبرگونه اش میان طبیعت نشسته است، اما ناگهان تمام لباس های خود را از تن درآورده و با پوشش حداقلی وارد شهر می شود و می رقصد! تا آنکه در پایان توسط یک ماشین زیر گرفته می شود. انتهای آزادی بیان!

این یک ویدیوی مخفی نبود و همین حالا نیز در دسترس است. آخرین ویدیوی این سبکی هم نخواهد بود. اما هیچ سفارتی آتش نگرفت و هیچ کس در امریکا یا اروپای “مسیحی” بیرون نریخت و هیچ تظاهراتِ نماز یکشنبه ای هم برگزار نشد! اما هر سال این توهین ها ادامه دارند. گویی دیگر برای هیچ کس مهم نیست و انگار رگهای غیرت را بریده اند و سنسور های حساسیت را کور کرده اند. یعنی داد می زنند: ببینید پیامبرتان را لخت کردیم و در شهر رقصاندیم و آخرش هم با اتوموبیلمان حذفش کردیم!!!

آیا امروز مسیح ارزشی برای مسیحیان نیست؟ اگر چه نمی توان به صراحت پاسخ مثبت داد و لی می توان با ضریب اطمینان بالایی ادعا کرد دیگر مسیحیت یک ارزش عمومی تلقی نمی شود. یک امر شخصی برای شماست که دیگران می توانند به عنوان امر شخصی خودشان آن را مسخره کنند. لذا هیچ پشتیبانی عمومی هم نمی شود. دولت فرانسه از توهین به عروس ملکه انگلستان جلوگیری می کند با این توجیه که آن را نوعی نفع عمومی می داند، اما مسیح در قلمرو شخصی افراد است و هیچ ارزش عمومی ندارد.

آیا مسیحیت امروز چیزی بیشتر از یک باور شخصی است؟که سمت دیگر صورتش را هم برای سیلی خوردن آماده می کند؟

با عذرخواهی فراوان

بدون شرح

از طرف دیگر این بدان معنی است که در فرانسه ، انگلستان مهمتر از آزادی بیان و آزادی بیان مهم تر از دین شهروندان است. یعنی عروس ملکه انگلیس از مسیح مقدس تر است. جالب آنجا که نباید تصاویر نیمه برهنه عروس نوه ملکه انگلیس منتشر شود ولی می توان مجسمه برهنه پیامبر خدا را ساخت و مسخره کرد. این تفاوت مسیحیت امروز و مسیحیان امروز با اسلام و مسلمین است. این انتهای خیابانی است که امروز اسلام را ابتدایش آورده اند. اول با کتاب و بعد کاریکاتور و بعد فیلم و … و دست آخر نیز با قانون و از همه بدتر عرف.

البته یک نکته این میان بازی را به هم می زند. آن هم اینکه اگرچه اسلام و مسیحیت هردو دین آسمانی هستند، اما اسلام با مسیحیت یکسان نیست. به همین دلیل است که این فرمول های مسیح زدایی در این سوی دنیا پاسخ گو نیست: مسلمانان اسلام را همزمان یک پشتوانه و یک آینده می بینند، نه عامل بدبختی و عقب ماندگی. ضمن آنکه اسلام به دلایل مختلف و خصوصا وجود کتاب واحد، مشترک و عمیقِ قرآن، مصونیت بیشتری در مقابل تحریف داشته است. همچنین دستورات و برنامه های کامل تر اسلام ارتباط عمیق تر و قوی تری بین عبد و خدا ایجاد می کند. به علاوه تشکیلاتی مانند کلیسا که با سواستفاده از دین، قدرت بازی کنند نیز در دنیای اسلام به طور یک پارچه موجود نیست.

البته وجود دستوراتی مانند احکام ارتداد و مقابله جدی با فعالیت های تخریبی – تبلیغی مغرض نیز بسیار مؤثر بوده است. مانند حکم ارتداد سلمان رشدی که تاثیر جدی بر جریان پیامبرستیزی داشت. به همان نسبت حکم ارتداد شاهین نجفی و امام ستیزی اش. امروز با هر جرقه کوچک و آب دهان انداختن، آتش خشم مسلمانان پررنگ تر شده و جوش فعالیت های خودجوش بیشتر می شود. چراکه اسلام مسیحیت نیست و هنوز غیرت کلمه ای در فرهنگ لغات ماست. هنوز اسلام یک دین شخصی نیست و هنوز مسلمانی یک ارزش عمومی است. هنوز پیامبر از سفیر امریکا مصونیت قضایی بیشتری دارد و از مفهوم آزادی بیان مقدس تر است. هنوز قرآن مهم تر از بیانیه حقوق بشر است و هنوز اسلام می تپد.

باید مراقب این هنوزها باشیم چرا که تجربه تلخ مسیحیت پیش چشم ماست.