موضوع وقتی برام بیشتر ناراحت کننده شد که یاد خاطره چند سال پیشم افتادم، روزی که توی ورودی یکی از شبستان های حرم امام رضا(علیه السلام)، یک زن عرب قصد داخل شدن رو داشت، خادمی که اونجا بود به زن اجازه ورود نمی داد و سعی می کرد بدون اینکه به زن نگاه بکنه و البته بدون گفتن کلامی و تنها با تکان دادن چوب سر پرش به اون بگه که اینجا نمیتونه وارد بشه چون ورودی مردانست. زن عرب زبان، به حالت التماس می خواست وارد بشه (فکر می کنم شوهرش از اون در به داخل رفته بود و حالا همدیگه رو گم کرده بودند) ولی خادم نمیذاشت. واقعیت اینه که خادم هیچ کمک یا راهنمایی به زن نکرد.
امسال هم چیزی شبیه به این اتفاق افتاد، وقتی چند مرد عرب در قسمتی از یکی از شبستان های حرم نشسته بودند که به نماز جماعت متصل نمی شد. خادم در حالی که سریع داشت از اونجا رد می شد، گفت:” آقایونی که در این قسمت تشریف دارند، به صفوف جماعت متصل نیستند و باید نماز رو فرادی بخونند” آنهایی که می خواستند به جماعت نماز بخوانند جاشون رو عوض کردند، ولی اون چند مرد باقی موندند تا زمانی که نماز داشت شروع می شد و اون ها تازه اون موقع فهمیدند چه شده!! ولی دیگر جایی در صفوف برای اون ها باقی نمانده بود.
عدم توانایی ارتباطی خادمین حرم با زوار غیر فارسی زبان در حالی اتفاق میوفته که اون ها لایه ی بیرونی و شکل دهنده ی ارتباط با زوارند. هر زائری، در هر جای حرم که باشد، به هر مشکلی بر بخورد نا خودآگاه چشمانش به دنبال این زحمت کشان پاک نیت می گردد، و این گونه است که این بزرگواران، به حق، افتخار نام خادم علی ابن موسی رضا (علیه السلام) بودن رو کسب می کنند.
به حمد خدا، مشهد درحال هرچه بیشتر تبدیل شدن به عنوان یکی از کانون های مهم شیعه در دنیاست، و فاصله ی جغرافیایی اون نسبت به شهرهای شریفه ی کربلا و نجف، حس گستردگی شیعه را برای شیعیان تداعی می کند، اینجاست که توجه به زوار غیر ایرانی حرم رضوی، بیش از پیش اهمیت پیدا می کند. توانایی خادمان در ارتباط بر قرار کردن با زوار غیر فارسی زبان، نه تنها باعث طیب خاطر زوار در زمان حضور در حرم می گردد، بلکه می تواند باعث تقویت اتحاد شیعه و شکل گیری بیشتر حس برادری نیز گردد. برادرانی که برای راهنمایی اون ها و به احترامشون به زبان آن ها تکلم می کنند(هرچند کوتاه و ساده) و کمک می کنند تا حرم رضوی آشیانی باشد برای تمام شیعیان.