شور شیرین

ناخنک شیرین ؛ نقد فیلم شور شیرین

اگر شما هم فهميديد اين اسم شور شيرين از كجا امده به ما هم بگوييد. تركيب قشنگيست ولي من كه در فيلم پيدايش نكردم.اما بعد. شور شيرين فيلم خاصيست، چون از معدود فيلم هاييست كه
مربوط به زندگي يك سردار شناخته شده جنگ است
مربوط به كردستان است
مربوط به كومله است
مربوط به اهل سنت و شيعه است
مربوط به بدنه مردمي جنگ است
مربوط به جنگ شهريست
مربوط به نفاق است
مربوط به نزاع قومي و قبيله ايست
و …
پس هرچه هست حول و حوش محوطه مهمي پرسه مي زند. اما نمي دانم اشكال از ماست يا از تبليغات يا از هرچي، فكر مي كرديم بايد فيلم راجع به شهيد كاوه باشد. ولي بايد بدانيد اين فيلم راجع به شهيد كاوه نيست. بلكه شهيد كاوه يكي از بازيگران اين فيلم است! چرا كه اصلا داستان راجع به خانواده يكي از سربازان كاوه است كه گروگان گرفته مي شوند و اتفاقات بعدي بين كومله ها و كاوه اي ها فيلم را جلو مي برد. نقش اول فيلم به نوعي پدر خانواده ايست كه نقشش را رويگري بازي مي كند. اما اين اصلا ضعف نيست كه شهيد كاوه نقش اول نباشد ، چرا كه مي توان فيلمي داشت با نقش اولي رويگري و موضوعيت كاوه،اما به هر حال شهيد ما اينجا نه نقش اول است و نه موضوع.
اما شور شيرين چه فيلميست؟ فيلم شور شيرين يك فيلم اكشن(جنگي) لذت بخش است، هرچند شاهكار نيست. فيلم نامه متوسطي دارد و با يك پايان خوش بيننده را راضي بيرون مي فرستد. فيلم سالميست كه مي توانيد با خيالي آسوده خانواده را همراه خود ببريد و حداقل سرخ نشويد! و پشيمان هم نمي شويد كه پول و وقتتان را داده ايد چرا كه فيلم سر و ته دارد و روند نسبتا سريعي دارد ( فيلم در جشنواره يكي ازبهترين فيلم ها از نگاه مخاطبان بوده است)

کردستان سزمینی پر از قصه های کشف نشده است

اما همان طور كه گفته شد از لحاظ موضوعي فيلم يكي از مهمترين زمان ها و مكان را انتخاب كرده: كردستان آغاز جنگ. جايي با تنوع مسئله. و شايد يكي از بزرگترين مشكلات فيلم هم همين باشد: شخصيت ها. نيروهاي دشمن فيلم جاي پرداخت بسیار بیشتری دارند بخصوص كاك بهرام با ان گريم خنده دار و صداي دوبله بيشتر به فيلم هاي هندي مي خورد. نيروهاي خودي هم خيلي شلوغ و درهمند. از كاوه هم سايه اي حضور دارد. گوشه اي از او. مساله مردم هم انچنان كه بايد روشن نميشود هرچند صحنه هاي مسجد سوزي ابتداي فيلم بسيار خوب و بجاست و يك نگاه محترمانه و واقع بينانه از قوميت ها و اعتقادات و دشمن است. اما رويگري كسي است كه بيشترين شخصيت پردازي را دارد و قصه را جلو مي برد. داستان ابهام خوبي دارد اما زود خودش را لو مي دهد و مسير داستان تغيير مي كند.

اما به هر حال بیشتر موضوعات مطرح در حول و حوش فیلم آن طور که باید پرداخته نمی شوند، نه کردستان و نه کومله و نه سپاه و نه مردم و قوم و نه حتی  کاوه. داستان انگار به همه چیز ناخنکی زده و نیشتری. ای کاش این جرات ورود به این حوزه عجیب و غریب و قریب به نتیجه ای فراتر از یک فیلم متوسط میرسید.
به هر حال در كل شور شيرين يك فيلم شيرين از اب در امده كه مي توانست يك آخر هفته خانوادگي راضی کننده باشد اما …

پایگاه های دیگر با این برچسب ها