با برچسب: احترام

آرايش غليظ فيلمي است با ريتم تند، بازیگران مشهور، جزييات فراوان، موسيقي تلفيقي قابل توجه و داستاني کم رمق. مقدم دوست و نعمت الله در كارهاي اخيرشان به دنبال سينمايي قصه گو با شخصيت هاي محدود اما پر از جزييات اجرايي و كلامي هستند. آرايش غليظ هم در همین مسیراما كمي متفاوت با اين رويه است. آرايش غليظ احتمالا قصد داشته است از آن دست كمدي هاي با ضرباهنگ سريع...

چه چيزي دربند را متفاوت مي كند؟ اين يك سوال مهم است. دربند فيلم كوچك و جمع و جوري است و به نظر مي رسد جاي چكش كاري بيشتري هم دارد. كيفيت خاص تدوين، فيلمبرداري، صداگزاري و موسيقي فيلم، با سوالاتي جدي روبروست. حذف موسيقي از فيلم احتمالا بدترين تصميم فيلم ساز بوده است. نبود موسيقي ضربه اي جدي به فيلم زده است. داستان هم با مضموني تكراري آغاز مي...

سید تکبیر نماز جماعت را می گفت،صدایش خیلی زیبا و پخته بود،توی صف غذاخوری یقلوی به دست جلویم ایستاد(چون من یکی از بچه های پخش غذا بودم) با مهربانی من را نگاه می کرد، به سید گفتم امان از فتن آخر الزمان، خنده ای کرد و گفت : امان !؟ این باب دوستی و آشنایی ما در دوران آموزشی بود، بعد از اون وقت سعی کردم با سید بیشتر گرم...

تصورش اصلا سخت نيست: اخبار ٢٠ و ٣٠ اعلام بكند:” به تازگي يكي از شبكه هاي ماهواره ای شروع به تبليغ كرم مار كرده است. مردم اعتماد نكنيد” و يا :” باز هم ماهواره ها و تبلیغات شان”. حالا چطور شده است که جنس تلویزیون این اندازه به ماهواره ها شبیه شده است؟ نمی گوییم کرم حلزون و میز و کباب پز و … اجناس تقلبی هستند اما کیفیت تبلیغاتشان...

(این نوشته ناظر به تمام مجریان نیست و بیشتر به رویکرد اشتباه مدیریت می پردازد) آقاي زاهدي كيست كه امروز به تلويزيون دعوت شد؟ عموي تهيه كننده برنامه ويتامين ٣. مدتي پيش هم همسر ايشان و مدتي پيش تر هم پسرشان را آورده بودند. روز مادر امسال برنامه خانواده مادران مجريان خانم را دعوت كرده بود و چندسال پيش هم مادر يكي از مجريان آقا را سرزده آوردند. مجريان مختلف...

روزهای زندگی را در روزهای نا امیدی از جشنواره اخیر تماشا کردم. فیلمی که بعد از تما شا اینطور نتیجه گرفتم: بهترین فیلم جشنواره و یکی از بهترین های بعد از انقلاب. روزهای زندگی قصه یک زن و شوهر پزشک در یک بیمارستان صحرایی است آن هم در روزهای انتهای جنگ و پذیریش قطعنامه. در حالی که عده ای پایان جنگ را جشن می گیرند، عراق حمله می کند و...

موضوع وقتی برام بیشتر ناراحت کننده شد که یاد خاطره چند سال پیشم افتادم، روزی که توی ورودی یکی از شبستان های حرم امام رضا(علیه السلام)، یک زن عرب قصد داخل شدن رو داشت، خادمی که اونجا بود به زن اجازه ورود نمی داد و سعی می کرد بدون اینکه به زن نگاه بکنه و البته بدون گفتن کلامی و تنها با تکان دادن چوب سر پرش به اون بگه...